Gradacja powietrza w pomieszczeniach czystych i brudnych.
W pomieszczeniach czystych, gdzie bardzo ważna jest wysoka jakość powietrza, zwiększenie ciśnienia powoduje, że po otwarciu drzwi powietrze nie dostaje się bezpośrednio do wnętrza, lecz jest wypychane przez wyższe ciśnienie. Dodatkowo wyższe ciśnienie zabezpiecza przed dostawaniem się brudnego powietrza do wnętrza przez nieszczelności. Dostarczane powietrze musi najpierw przejść przez filtry.
W pomieszczeniach brudnych wymagane jest działanie odwrotne. To oznacza, że po obniżeniu ciśnienia zanieczyszczone powietrze nie wydostaje się bezpośrednio poza pomieszczenie, lecz jest kierowane przez wyciąg na filtry. Aby dodatkowo zwiększyć szczelność, można zastosować śluzę powietrzną pomiędzy korytarzem a pomieszczeniem szpitalnym o skorygowanym ciśnieniu.
Jak zapewnić odpowiednie ciśnienie w pomieszczeniu
Istnieją dwa sposoby zapewnienia odpowiedniego ciśnienia w pomieszczeniu. Pierwszy opiera się na regulatorach ciśnienia. Wadę takiego rozwiązania stanowi to, że nie można kontrolować liczby wymian powietrza. Jest więc możliwe, że aby spełnić warunek odpowiedniego ciśnienia w pomieszczeniu, trzeba będzie dostarczyć mniejszą niż wymagana liczbę wymian powietrza. Dodatkowo, jeśli praca wentylacji jest zmienna, system staje się bardziej podatny na rozregulowanie. Aby zapewnić lepsze parametry pracy, najlepiej zastosować system oparty na regulatorach VAV. Różnicę ciśnień w pomieszczeniach uzyskuje się poprzez korektę bilansu nawiewu względem wyciągu lub wyciągu względem nawiewu. By to zrobić, można zastosować metodę teoretyczną lub użyć regulatora PID. Korekcję teoretyczną można podzielić na procentową oraz stałowartościową.
Korekta stałowartościowa polega na dobraniu stałej różnicy przepływu pomiędzy bilansem nawiewu oraz wyciągu. Jeżeli w pomieszczeniu działa obniżenie nocne, lepiej zastosować korektę procentową, ponieważ dla mniejszego przepływu, aby uzyskać tę samą różnicę ciśnień, trzeba zmniejszyć różnicę bilansu. Dlatego lepszym rozwiązaniem jest uzależnienie korekcji ciśnienia od wartości zadanej przepływu. Ostatni sposób regulacji opiera się na regulatorze PID. Takie rozwiązanie zapewnia stabilną pracę układu, bez względu na zmianę ciśnienia w kanale. Jest to zdecydowana przewaga w porównaniu z teoretycznym sterowaniem przepływem. Jeżeli zostanie zwiększony przepływ do sąsiednich pomieszczeń, może się okazać, że trzeba zwiększyć kąt otwarcia regulatorów VAV. Zalecana różnica ciśnień pomiędzy dwoma przyległymi pomieszczeniami powinna wynosić od 10 Pa do 20 Pa. By kontrolować ciśnienie, można zastosować sygnalizację świetlną lub dźwiękową uruchamianą po przekroczeniu strefy nieczułości wartości zadanej. Informacja o nieprawidłowym ciśnieniu trafia do przekaźnika, który może włączyć lampę informacyjną. W układach wentylacji możliwe są zawirowania powietrza zakłócające odczyt ciśnienia. Aktualna wartość ciśnienia może oscylować wokół wartości zadanej pod warunkiem, że mieści się w strefie nieczułości. Zwykle jest to 10% względem wartości zadanej. Taki sposób kontroli sprawi, że alarm nie będzie się uruchamiał niepotrzebnie.
